her sorunlu yetişkinin derinlerinde acı çeken bir çocuk ağlar

16/3/2007
her sorunlu yetişkinin derinlerinde acı çeken bir çocuk ağlar
Sen unuttum mu sanıyorsun?
Yaşadıklarını ,seni etkileyen şeyleri
Sen unutsan da bedenin ve ruhun unutmuyor yaşananları…
Bilgisayardaki bilgileri sildiğini sanırsın,çöp kutusuna atar oradan da silersin.sonra öğrenirsin aslında kaydedilmiş hiçbir şey silinmez.hepsinin bir şifresi vardır ,izi vardır bilgisayarın beyninde.
Bizde öyleyiz,sileriz her şeyi,unuttururuz kendimize,her şeyin kayıtlarda kaldığını bile bile…
Bu devekuşu misali toprağa gömmektir başımızı.hani biz hatırlamıyoruz ya bitmiştir sıkıntılar güya…
Oysa cezalandırırız bize karşı hata yapanları bir şekilde.
cezalandırır bedenimizi ruhumuz ,yaptıklarının intikamını haberimiz olmadan alır.
Kimi zaman hastalıktır bu,kimi zaman bitmeyen depresyon ve ruh sıkıntıları.
Kişi yetişkin olmuştur ama çocukluğunda yaşadıklarının izini taşır ruhu.yetişkin olmuştur ama bir tarafında hala acı çeken bir çocuk ağlar durur hep.
Allah ‘ım ne hassas bir durum bir çocuğun sorumluluğunu almak…
Onlara acı verecek izler bırakmayalım yüreklerinde.basite aldığımız ama onlar için önemli olan şeyleri es geçmeyelim.biz anneler bunun için varız.Allah onları bize şefkate doyuralım diye vermedi mi…ne çok ihtiyaçları var korunmaya,ne çok ihtiyaçları var şefkate dokunulmaya ama incitmeden lütfen