ölüler evinden anılar( Dostoyevski)

garip bir rüyadan uyanmış gibi oldum.

kitapta karekterler öyle güzel anlatılmışki ,sanki bende o şahısları tanıyor gibiyim.

din ve ırk ayrımı yapmayan yazar,

insanı insan olarak ele almış.

" adamların günlük hayatta bu kadar sabırsız olmalarının,birbirlerine karşı bu denli tahammülsüz olmalarının sebebi;

içlerindeki tatminsizlik,kendi kendilerinden duydukları hoşnutsuzluk aslında"

gibi insanların iç dünyasına dair bir çok tesbit var.

bence bu tür yaklaşımlar insanı anlamada çok önemli .

bazı insanların anlamsız gibi gelen tepkilerinin altında yatan örtülü gerçeği anlamak için tabi ki...:)

çok zaman vahşet dedim ,suçluların yaptıklarını ve bunu ballandıra ballandıra anlatmalarını dehşetle okudum...

baba katili bir mahkumun ,10 yıl sonra masumuyetinin kanıtlanmasıda başka anlamda beni dehşete düşürdü....