henüz yeni gelmişken yuvamıza, gün doğumunu seyretmekti en güzel yanı.
yüksek binalarda otursanız şehrin tam göbeğinde olsanızda,her sabah günün o heybetli başlayışını seyretmek ne güzeldi .
bir zaman geçti ben hayata daldım ve unuttum gün doğumlarını seyretmeyi .taki marmara depremi olduğu günün sabahında gün doğumunu görünceye dek.
o gün ,gün bir başka güzeldi,hayat yeniden verilmişti sanki bize yeni bir şans belkide.
tabi o arada henüz istanbulda acının boyutundan haberimiz yoktu...
her sabah yeniden yeni bir hayat verilir aslında bize .adeta ölümden dirilir gibi
(tabi sabaha kadar bebek bakıp uykusuz kalan anneleri kastetmiyorum onlar farklı doğar yeni güne:)
artık evimden gün doğumlarını göremiyorum,o kadar çok bina yapıldıki adeta betondan duvarlar ördüler pencermin önüne .
yüksek binalarda otursanız şehrin tam göbeğinde olsanızda,her sabah günün o heybetli başlayışını seyretmek ne güzeldi .
bir zaman geçti ben hayata daldım ve unuttum gün doğumlarını seyretmeyi .taki marmara depremi olduğu günün sabahında gün doğumunu görünceye dek.
o gün ,gün bir başka güzeldi,hayat yeniden verilmişti sanki bize yeni bir şans belkide.
tabi o arada henüz istanbulda acının boyutundan haberimiz yoktu...
her sabah yeniden yeni bir hayat verilir aslında bize .adeta ölümden dirilir gibi
(tabi sabaha kadar bebek bakıp uykusuz kalan anneleri kastetmiyorum onlar farklı doğar yeni güne:)
artık evimden gün doğumlarını göremiyorum,o kadar çok bina yapıldıki adeta betondan duvarlar ördüler pencermin önüne .
ama ben her sabah yeniden doğuyorum yeni güne ,
çünkü güneş hep benim içimde...
ne güzel yazmışsın, çook etkilendim çok. şartlar ne olursa olsun, mutlu olabilmek ne güzel. geçen gün baktım da, hızla yükseliyor etrafımızda yeni binalar. "neresi kapanırsa kapansın" dedim, "şu uzakten görünen yolu ve uzayıp giden yolun ışıklarını görebileyim" istedim. umarım o kısma bari ev yapmazlar :))
YanıtlaSilsevgiyle