babası izinde giden esadın eşi esma olmak

ilk dinlediğimde bir anne olarak  inanamdım.bir kadınsanız hele hele birde anneyseniz zulme bakışınız bir başka olur.

ölen  insanın annesini yavrusunu düşünür empati kurarsınız,cinayeti işleyeni görmeye tahamül edemez ,en ağır biçimde cezalandırılmasını istersiniz adaletten.

acaba esma "eşime yaptığı katliamlarda tam destek veriyorum" derken,yavruları hiç aklına geldimi?suriyeli

çocukların ölüm görüntüleri ekranlarda gezerken ,empati kurup allahım tamda benim yavrumun yaşında diyip hiç irkildimi.uyan esma çocukların (allah korusun)tehlike altında.bu öfke ve acı esadı ve destekcisi esmayı yutarken allahım sen onların masum yavrularını koru...

not :uzun zaman açıklamasını beklemiştim,o yüzden şok oldum.

malesef herkes firavun eşi asiye olamıyor.

bu aynı zamanda bir özeleştiridir eşimizn yada sevdiklerimizn nereye kadar yanlarında olmalı.hangi konularda destek vermeli arkasında yanında olmalı.bazen kötülük yapan, sevdiklerimizi durdurma gücü sadece bizde bile olabilir.üstün dökmenin dediği gibi her durumda mutlu olamayız(hep başımıza güzel şeyler gelmez),fakat herdurumda güçlü olmak zorundayız.