7 Şubat 2013 Perşembe

o çok mu büyüktü yoksa ben çok mu küçüktüm

masaldır sanki çocukluk kafdağının ardında,
herşey o kadar büyük gelir ki insan yavrusuna
....
alışveriş merkezi kocaman geldi gözüne,kendini macera adasındaki çocuklar gibi hissetti bir an,
 ne çok keşfedilecek şey vardı .ne çok dokunulacak şey...
önce oyuncaklar ama illaki önce oyuncaklar
annesi ablası sebze reyonunda babası abisi için bisikletlerin olduğu yerde oyalana dursun.o tamda olması gereken yerde .
ne güzel bir bebek" ama bu bebek niye bu kadar büyük yoksa anneler içinmi" dedi kendi kendine."ama anneler bebeklerle oynamaz ki"
kucağına sığmayışı ve bebeğin kendinden uzun oluşuna içerledi.o bu duygular içinde boğuşurken.yaşlı bir alman çift yüzlerinde kocaman bir tebessümle onu izliyordu.
gördü onları utandı...
hızlı ama küçük adımlarla uzaklaşırken hala o bebeğin niye o kadar büyük olduğuna anlam veremiyordu.
ya o teyze ve amca niye öyle bakmışlardı.
ne zaman oyuncak reyonunun önünden geçsem, hep kafamda o manzara  ve yüzümde o kocaman tebessüm.
ama o kocaman tebessüm oyuncakların başındaki yavrulara...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...